Krwiaki podskórne to bardzo powszechna dolegliwość, której z pewnością chociaż raz w życiu doświadczył każdy z nas. Ich występowanie przede wszystkim wiąże się z niekorzystnym efektem wizualnym na skórze, co może być źródłem pewnego dyskomfortu.
Czym jest krwiak podskórny?
Krwiak to nieprawidłowe nagromadzenie krwi poza naczyniem krwionośnym. Dzieje się tak na skutek uszkodzenia ściany naczynia krwionośnego (tętnicy, żyły lub naczynia włosowatego), w konsekwencji czego krew wycieka do sąsiednio położonych tkanek. Ze względu na rodzaj i wielkość uszkodzonego naczynia oraz panujące w jego wnętrzu ciśnienie, krwiak może mieć różne rozmiary – od małych z niewielką domieszką krwi, po duże, którym towarzyszy znaczny obrzęk[1].
Charakterystyka krwiaków
Naczynia krwionośne w ciele podlegają ciągłej naprawie. Drobne urazy, które występują rutynowo, organizm jest zwykle w stanie sprawnie naprawić poprzez aktywację kaskady krzepnięcia krwi i tworzenie ,,fałdek” z fibryny. Czasami naprawa kończy się niepowodzeniem, np. jeśli uszkodzenie jest rozległe, a duża wada pozwala na ciągłe krwawienie. Jeśli w naczyniu krwionośnym jest duże ciśnienie, na przykład w głównej tętnicy, krew będzie nadal przeciekać przez uszkodzoną ścianę i krwiak się rozszerzy[2].
Objawy i występowanie krwiaków
Krew wydostająca się z naczynia krwionośnego bardzo drażni otaczającą tkankę i może powodować objawy stanu zapalnego, w tym ból, obrzęk i zaczerwienienie. Objawy krwiaka zależą od ich lokalizacji, wielkości i tego, czy współtowarzyszy im obrzęk. Krwiaki mogą pojawić się w dowolnym miejscu ciała – najczęściej na kończynach i tułowiu.
Skąd się biorą krwiaki podskórne?
Główną przyczyną występowania krwiaków są urazy. Najczęściej są to drobne, przypadkowe kontuzje, które zdarzają się przy wykonywaniu codziennych czynności i nie wiążą się z poważniejszymi dolegliwościami. Bardzo często narażone są na nie osoby pracujące fizycznie, sportowcy, którym zdarzają się niewielkie urazy podczas wykonywania aktywności oraz osoby przewlekle zażywające leki przeciwzakrzepowe. Zwiększona szansa na powstawanie krwiaków ma miejsce również w sytuacjach, takich jak: skazy krwotoczne, infekcje wirusowe (różyczka, świnka, ospa wietrzna, HIV i wirusowe zapalenie wątroby typu C), długotrwałe nadużywanie alkoholu, niedobór witaminy D[3].
Jak można leczyć krwiaki podskórne?
Leczenie krwiaków w głównej mierze będzie opierać się na złagodzeniu bólu oraz zmniejszeniu napływu krwi do tkanek (na skutek obkurczenia naczyń krwionośnych), co uchroni przed rozprzestrzenianiem się krwiaka. Po pierwsze, zaleca się, aby kończynę objętą krwiakiem trzymać w pozycji uniesionej ponad poziomem serca, dzięki czemu ograniczymy napływ krwi do zranionej tkanki. Po drugie, w nieuszkodzoną skórę nad krwiakiem można wmasować żel z heparyną sodową, która dzięki potrójnemu mechanizmowi działania – przeciwzakrzepowemu, przeciwzapalnemu i przeciwobrzękowemu, przenikając do tkanek, wspomaga usuwanie nagromadzonej krwi.
Rekomendacje:
Sadowski, M. Profilaktyka i strategia zapobiegania zakażeniom długotrwałego dostępu naczyniowego, Zakażenia XXI wieku, 2018.
Windyga, J., Wytyczne postępowania w nabytej hemofilii, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna, 2018, s.175-188.
[1] J. Windyga, Wytyczne postępowania w nabytej hemofilii, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna, 2018, s. 175-188.
[2] Tamże, s. 178-187.
[3] M. Sadowski, Profilaktyka i strategia zapobiegania zakażeniom długotrwałego dostępu naczyniowego, Zakażenia XXI wieku, 2018, s. 253-258.